In het dagelijkse leven en de gewoontes van de mensen in Spanje zijn er niet veel verschillen tussen vroeger en nu. De dagindeling zag er vroeger net wat anders uit dan nu. De belangrijkste exportproducten van Spanje waren en zijn nu nog steeds landbouwproducten. Vroeger waren er nog geen machines, waardoor de mensen bikkelhard moesten werken op het land. Omdat het in Spanje heel erg warm is, houden de mensen ’s-middags siësta. Siësta is een traditioneel gebruik van de spanjaarden. Hierbij zijn alle winkels gesloten, en doen mensen achter de gesloten deur een middagdutje, omdat het op dat moment te warm is om te werken. Landbouwproducten zoals tarwe, tomaten en sinaasappelen maar ook gerst en rijst worden geëxporteerd en die leveren veel geld op. De olijvenoogst is in Spanje ook erg belangrijk. Geen enkel land ter wereld voert meer olijfolie uit dan Spanje.
In Nederland was het altijd gebruikelijk om een stevig ontbijt te nemen voordat je begon aan een harde werkdag, in Spanje was dat anders, daar begon men de dag met een licht ontbijt. Rond elf uur aten ze iets meer, en rond een uur of twee gingen Spanjaarden uitgebreid lunchen, waarna ze lekker een dutje gingen doen. In Nederland eet men om klokslag zes uur, dat is in Spanje ook net wat anders, men eet daar pas rond een uur of tien. Dit deden ze omdat ze net siësta hadden gehad, meestal waren ze rond zes uur nog wel aan het werk, en het was in Spanje ook veel te warm om dan al te eten.
Typisch Spaanse gerechten bijvoorbeeld: paella (rijst met zeevruchten), gazpacho (koude tomatensoep), calamares (inktvis), chorizo (Spaanse worst), tortilla de patatas (omelet met aardappelen), fabada (dikke bonensoep met vlees), tapas (kleine hapjes).
Vroeger waren deze gerechten nog niet zo bekend in het buitenland, maar tegenwoordig wel. Tegenwoordig kent iedereen deze gerechten wel, dit komt waarschijnlijk door de globalisering en het toerisme dat optrad in de jaren ’60 en ’70. Het aantal buitenlandse toeristen steeg van ongeveer 700.000 in 1951 naar 4 miljoen in 1959, 34 miljoen in 1973 en 40 miljoen eind jaren '70. Dat betekent dat het aantal toeristen in 20 jaar met 39.3 miljoen is toegenomen. Maar dit zijn niet alleen buitenlandse toeristen, veel Spanjaarden zoeken ook de kustgebieden op tijdens de vakantieperiode.Net zoals wij in Nederland stuivers, dubbeltjes en kwartjes kenden, hadden de Spanjaarden eerst de peseta. Net zoals bij ons koningin Beatrix of haar moeder Juliana op de gulden staat, staat de Spaanse koning met zijn hoofd op de peseta. Ook komen er munten voor waar niet de koning, maar generaal Franco met zijn hoofd op staat. Deze man heerste over Spanje voor de komst van de koning. Op de Spaanse bankbiljetten waren Spaanse beroemdheden gedrukt. Er zijn biljetten van 1000, 2000, 5000 en 10.000 peseta.
Ook hadden de Spanjaarden vroeger speciale feestd
agen. Een voorbeeld is Carnaval Gadiz, zoals je weet was het merendeel van Spanje in de 20e eeuw katholiek, en de katholieken vieren carnaval. Deze feestdag is meestal rond februari, maart. Deze dag wordt nu nog steeds gevierd, niet alleen in Spanje maar ook in Nederland.
agen. Een voorbeeld is Carnaval Gadiz, zoals je weet was het merendeel van Spanje in de 20e eeuw katholiek, en de katholieken vieren carnaval. Deze feestdag is meestal rond februari, maart. Deze dag wordt nu nog steeds gevierd, niet alleen in Spanje maar ook in Nederland.
Een ander heel bekende gewoonte en feest van de Spanjaarden is het stierenvechten, het stierenvechten wordt al jarenlang gedaan in Spanje. Dit is in de tweede week van juli in Pamplona. Het spectacualairste onderdeel is de enciero, dit is een drijfjacht met stieren in de smalle straatjes. Verder gaan we over deze gewoonte van de spanjaarden niet in omdat we dit ook al bij de geschiedenis van de sport behandelen.
De gewoontes die we hier hebben genoemd zijn de meest typerende gewoontes van Spanjaarden in de 20ste eeuw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten